بعد از مدت ها تصمیم گرفتیم با کیان یه طبیعت گردی داخلی تو کشور عزیزمون ایران رو تجربه کنیم.
پس سفرمون رو به سمت بلند ترین آبشار ایران، یعنی «آبشار لاتون» شروع کردیم.
صبح زود به سمت شهر آستارا و بعد از اون به یکی از بخش های آستارا یعنی «لوندویل» حرکت کردیم.
یه خرید کوچیک توی بازار محلی این شهر انجام دادیم و راهی روستای «کته کومه» شدیم که در 9 کیلومتری لوندویل واقع شده.
شب اول رو توی یه خونه ی محلی تو روستا مستقر شدیم،خونه ی خیلی تمیز و راحتی بود.
صبح بعد از گشت و گذار در طبیعت کته کومه، راهی آبشار لاتون شدیم.
برای رسیدن به آبشار لاتون 4 ساعت پیاده روی در پیش داشتیم ولی هیجان دیدن بلند ترین آبشار ایران با ارتفاع 105 متر به کشیدن کوله های سنگین و طی کردن مسیر طولانی و پر پیچ خم، می ارزید.
بالاخره عصر به آبشار رسیدیم لذت حضور دور یک آتش گرم و خوب در یک جنگل مه آلود باعث شد همه ی خستگی ما از تنمون دربره.
بعد از چهار ساعت پیاده روی به یه کلبه چوبی در بکرترین جای جنگل رسیدیم، بعد از آشنایی و گپ و گفت با عمو یدالله ،صاحب کلبه، یه چایی مهمونش شدیم.
و بعد کلبه ای ساده و صمیمی که پنجره ای رو به سوی آبشار داشت اجاره کردیم.
برای ناهار تصمیم گرفتیم به سبک تمام ایرانی هایی که به شمال سفر میکنن جوجه، کباب کنیم و برای اینکه سور سات سفرمون تو این هوای مه آلود تکمیل بشه، شیر بلال، کباب کردیم.
شب رو تو همون کلبه ی صمیمی، به صبح رسوندیم
و صبحمون رو با صدای آبشاری که روبه روی کلبه بود، آغاز کردیم. هوای آفتابی کمکمون کرد تا هم فضای مناسبی برای شنا داشته باشیم و هم نمای متفاوتی از آبشار رو ببینیم.
بعد از لذت بردن از آبشار لاتون به کلبه برگشتیم، وسایلمون رو جمع کردیم و با عمو یدالله مهربون، خداحافظی کردیم اما اون قدر همه ی لحظاتی که اونجا تجربه کرده بودیم برامون شیرین و دلچسب بود که دلمون نمی اومد از اونجا دل بکنیم.
هر کاری می کردم نمی تونستم با خودم کنار بیام که به این زودی از این فضای گیرا دل بکنم، دلم می خواست بیشتر اینجا بمونم و از طبیعت زیباش لذت کافی ببرم.
وقتی با کیان صحبت کردم دیدم اون هم دقیقا با من هم نظره و شاید اشتیاقش از من هم، برای اینکه یک روز دیگه به سفر مون اضافه شه بیشتره.
تو راه برگشت به سمت ماسوله رفتیم.
به ماسوله رسیدیم و خونه ای محلی برای اقامتمون اجاره کردیم، شب رو همونجا موندیم و صبح حرکت کردیم.
ماسوله از نظر من، یه مکان توریستیه که قابل وصف نیست و باید خودتون بافت زیبای ماسوله رو از نزدیک ببینید
ما تو رستوران بامداد، یه غذای خوب رو در کنار یه منظره ی بسیار عالی تجربه کردیم.
صبح زود تو یه رستوران محلی، یه غذای نسبتا خوب رو باز هم در کنار یه منظره ی قشنگ دیگه تجربه کردیم.
بعد از یک گشت و گذار دل چسب، به اتاقمون برگشتیم تا شب اونجا استراحت می کنیم و صبح با انرژی به راه برگشت ادامه میدیم…
شاد باشید.
حمید رضا رضایی تیر 1400
دیدگاه خود را بنویسید